Praistorijski ljudi su na podove svojih nastambi vjerovatno prostirali neku vrstu prekrivača napravljenog od isprepletene trave.

.................................................................................









Nalazi na iskopinama pored Kaspijskog mora pokazuju da su vlakna dobijena striženjem ovaca i koza uvijana i uvezivana još 6000 godina p.n.e. Prije razvoja tkanja, ta vlakna su isprepletana tako da kreiraju jednostavnu formu kao kod pravljenja korpica od pruća, čime su zamijenila neravne, gole podloge od snopova suhih stabljika.

Nalazišta u grobnicama u Pazyryku u južnom Sibiru, stara 2400 godina, pokazuju da su krzno, koža i vunena prediva korišteni kao ukras na zidovima, a ne kao prekrivači za podove. Pretpostavlja se da su prvi pravi ćilimi, karakteristični po površini prekrivenoj dlakom, vjerovatno bile grubo oguljene kože koje su rani lovci postavljali na podove svojih prebivališta.


 

Glatki podovi

Glatki podovi također imaju antičko porijeklo. U kasnom bronzanom dobu kameni obluci bili su postavljani u Kreti, ali i u matičnoj Grčkoj. Grci su tu tehniku oplemenili između 6. i 4. vijeka p.n.e., tako da su se antički dekorativni mozaici od oblutaka mogli naći u Grčkoj, Maloj Aziji i na Siciliji.

Podovi od balvana, u početku korišteni u gruboj formi čisto zbog funkcionalnosti, kasnije su prerasli u glatke ploče, da bi se na kraju koristili dekorativno u obliku parketa.












Pojava ćilima

Iako tačni podaci o tkanju tepiha još nisu ustanovljeni, poznato je da su Stari Egipćani pravili ćilime tako što su na tkaninu ukrašenu ornamentima prišivali svijetlo obojene komade vunenih vlakana. Utjecaj Egipćana očigledno se proširio na Srednji Istok, a potom u Mongoliju i Kinu.

Rani kineski ćilimi bili su napravljeni od heklane svile sa podlogom od pamuka ili vune, da bi se kasnije u potpunosti pravili od vune. Vunu su i u Centralnoj Aziji koristila rana nomadska plemena. Njihovi ćilimi su tkani na jednostavnim horizontalnim okvirima koji su se mogli sklopiti za put. Rani tkači koristili su vunu u njenoj prirodnoj sivoj, bijeloj, krem, smeđoj ili crnoj boji, ali su kasnije naučili da ih oboje sredstvima napravljenim od povrća, cvijeća ili materijala koje su napravili insekti.

Tokom srednjeg vijeka, italijanski trgovci uvezli su orijentalne ćilime iz Evrope, gdje su obično visili na zidovima. Evropljani su nastavili prekrivati svoje podove slamom i trskom. Ćilimi uvezeni iz Turske u 15. vijeku podstakli su razvoj tkalačke industrije u Engleskoj.